Dikenli yollarda koşup hoplarken,
Yandaşın açtığı arayı gördüm.
İnsanlar çöplerden ekmek toplarken,
Bin küsur odalı sarayı gördüm.
Ne kadar çok ise kolayca kanan,
O kadar kolaydır yönetmek inan.
Kolayca bulunan, kolay harcanan,
Avroyu, doları, lirayı gördüm.
Paylar dağıtıldı, hep sizli bizli,
Kasada, kutuda bulundu izli.
Hırsızlık, yolsuzluk kalmıyor gizli,
Nere saklanmışsa orayı gördüm.
Zalimler korktukça, korkular saldı,
Uyanan arttıkça önlemler aldı.
Mazlumlar, sustukça çaresiz kaldı,
Yalnızca gençlerde çareyi gördüm.
Gençler vardı birbirinin kolunda,
Özgürlük marşları çınlar dilinde;
Onları vurdular ‘Gezi’ yolunda,
Başında, gözünde yarayı gördüm.
Yaygın basın sustu, yalaka coştu,
Satılan, paranın peşinden koştu.
Alçaklar yarışta kendini aştı,
Namusta verilen fireyi gördüm.
Suskundu aydın ve üniversite,
Arkada kaldılar hep ite ite.
Havuz medyasında fikrisabite,
Neden olan kirli parayı gördüm.
Avcıya kul olan mazlum avladı,
Avcının adına avı tavladı.
Sahibin sesine uydu havladı,
Diş için verilen kirayı gördüm.
Yasanın anası kaldı mazide,
Hukuk dağa çıktı, hak arazide.
Adalet dağıtan o terazide,
İbreyi oynatan darayı gördüm.
Dindar mazlum oldu, dinciler yaman,
Muktedir yabana vermedi aman.
Piyango yandaşa vurdu her zaman,
Torpille çekilen kurayı gördüm.
Damarı çatladı hukuk arının,
Öcünü aldılar dünden yarının.
Ordunun şerefli subaylarının,
Alnına sürülmüş karayı gördüm.
Rejimin ekseni nere kayıyor?
Elinde güç olan korku yayıyor.
Milletin vekili sövüp sayıyor,
Mecliste atılan narayı gördüm.
Terörle pazarlık meşru olmuştur,
Şaki beyanını geçer kılmıştır.
Barış gizli gizli yolu bulmuştur,
Kararlar alınan şurayı gördüm.
Çevremiz düşmanla sarıldı hepten,
Sarstı IŞİD, NUSRA, PKK dipten.
Teröre çok para harcadık cepten,
Hazine savruldu borayı gördüm.
Adalet hanidir, kalkınma nerde?
İşsizlik yaşamda kapkara perde.
Devlet kapısında, özel sektörde,
İş için beklenen sırayı gördüm.
Madende işçiler ölüme yattı,
Patron çalışanı işinden attı.
Biri parsel parsel kentleri sattı,
Sokaklardan akan dereyi gördüm.
Mustafa Kemal var, önümde bir de,
Atatürk Atatürk parlar devirde.
Bunaltım dağılır Anıtkabir’de,
En güvenilen yer burayı gördüm.
Nevzat neler gördü yakın dönemde,
Her biri yaşamsal, acil önemde.
Bu yüzden acısı dinmez sinemde,
Özümü kavuran çırayı gördüm.
Halk Ozanı Karamanlı Nevzat
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder