Yalaka kalemleri eskiden de tanırdık,
Hep yüksek tepelerde esmeye alışkınlar.
Birçoğunu gerçekten yazar çizer sanırdık,
Edebiyat raconu kesmeye alışkınlar.
Kuşbakışı görürler, uçmaya yerinirler,
Yükseklere çıkanın ardında sürünürler.
Akrep, yılan gibiler, loş yerde barınırlar,
Haram yiyip zehiri kusmaya alışkınlar.
Otorite görünce yanına yaklaşırlar,
Köşklere, saraylara davete bekleşirler.
Güçlüyle sarmaş dolaş öpüşüp koklaşırlar,
Zorbaların önünde susmaya alışkınlar.
Dünkü söylediğini anımsamaz sazan var,
Alkolü fazla alıp sağa sola kızan var.
Bunların arasında porno türü yazan var,
Emekçiyi bilmezler, yosmaya alışkınlar.
Vatanı değişirler bir kadının koynuna,
Dini alet ederler siyaset oyununa.
Zalim emir verince mazlumların boynuna,
Her tür iğrenç yaftayı asmaya alışkınlar.
Özgürlük ortamında işkembeden atarlar,
Demokrat liderlere tafra, çalım satarlar.
Faşistlerden korkarlar, önlerine yatarlar,
Süt dökmüş kedi gibi pısmaya alışkınlar.
Namuslu insanlara sürüyorlar karayı,
Kalemi emre verip, alıyorlar kirayı.
Kendileri üç yerden kazanırlar parayı,
Muhabir ücretini kısmaya alışkınlar.
Yemek içmek dertleri, genellikle şişmanlar,
Yanlış ata oynarsa, yalnız buna pişmanlar.
Muktedirle barışık, muhalife düşmanlar,
Haklıya sırt çevirip küsmeye alışkınlar.
Her türlü kirliliği kalem ile paklarlar,
Ucunda para varsa, çöplükleri yoklarlar.
Efendiyi üzerse gerçekleri saklarlar,
Belgenin sahtesini basmaya alışkınlar.
Görmemeyi yeğlerler, tehlike sezemezler,
Biri kopya vermeden hiç bir şey çözemezler.
Nevzat bilir bunları başıboş gezemezler,
Sahibin elindeki tasmaya alışkınlar.
Halk Ozanı Karamanlı Nevzat
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder