Karamanlı Nevzat - Atatürk'e Saldırma Yarışı

Atatürk'ün ilkeleri hedefte,
Azarak saldıran önde gidiyor.
Eski değer yoktur imalı lafta,
Yazarak saldıran önde gidiyor.

Devir döneklerin, gün uğursuzun,
Nasıl göneniyor bak uzun uzun.
Resmini çarpıtıp ulusumuzun,
Çizerek saldıran önde gidiyor.

Utanmadan övüp iğrenç talanı,
Karalıyor Atatürk'ten kalanı.
Birbiri peşinden onca yalanı,
Düzerek saldıran önde gidiyor.

Kulağı dayayıp AB sesine,
İhanet ediyor Türkiyesine.
Kemalist çevrenin içerisine,
Sızarak saldıran önde gidiyor.

Hakaret yağdırıp kaypak bir dilden,
Söz ediyor güya insani halden.
Hokkabazca, Mustafa'yı Kemal'den,
Süzerek saldıran önde gidiyor.

İlgisi kalmayan yoksulla, açla,
Milleti eğliyor baldırla, kıçla.
Dinciye yamanıp aldığı güçle,
Ezerek saldıran önde gidiyor.

ABD önünde elpençe durup,
BOB tezgahlarına postunu serip,
Ordan ora koşup konferans verip,
Gezerek saldıran önde gidiyor.

Travma geçiren birden ayılıp,
Hükümler veriyor adam sayılıp.
Halkın otağında yere yayılıp,
Kazarak saldıran önde gidiyor.

Örümcek kafalı gerip ağları,
Bilmez görünüyor geçmiş çağları.
Atatürk'ün bağladığı bağları,
Çözerek saldıran önde gidiyor.

Atatürk düşmanı maskeyi attı.
Etiği, namusu çöpe fırlattı.
Köpürdü, kudurdu, sanki tırlattı,
Kızarak saldıran önde gidiyor

Atatürk, diktatör bilindi şimdi,
Adı bir yerlerden silindi şimdi.
İftira atmaya gelindi şimdi,
Üzerek saldıran önde gidiyor.

Ey! alçak yarışın önde gideni,
Tarih affeder mi tahrif edeni?
Boşuna yorma sen nazik bedeni,
Tozarak saldıran önde gidiyor.

Nevzat uyarıyor, sakin olunuz;
Atatürk yenilmez bunu biliniz.
Bir yere kaçmasın sonra diliniz,
Büzerek saldıran önde gidiyor.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Mustafa Kemal'in Askerleriyiz

Çanakkale'de biz, Galiçya'da biz,
Mustafa Kemal'in askerleriyiz.
Kurtuluş Savaşı vermiş ülkeyiz,
Mustafa Kemal'in askerleriyiz.

Samsun'a giderken yanında vardık,
Erzurum, Sivas'ta karar çıkardık.
O'nun ışığıyla karanlık yardık,
Mustafa Kemal'in askerleriyiz.

Amasya, Ankara karar yerimiz,
O'dur yol gösteren, O'dur serimiz.
Cephede birlikte aktı terimiz,
Mustafa Kemal'in askerleriyiz.

Sakarya, İnönü biliyor bizi,
Gazi olduk, gömdük şehidimizi.
Birlikte kurtardık İzmirimizi,
Mustafa Kemal'in askerleriyiz.

Cumhuriyet kurduk, bağımsız olduk,
O'na çok inandık, tek önder bildik.
O'nunla üzüldük, O'nunla güldük,
Mustafa Kemal'in askerleriyiz.

Devrimler yapmışız, çağa uymuşuz,
Laiklik sözünü Ondan duymuşuz.
Biz O'nun yoluna başı koymuşuz,
Mustafa Kemal'in askerleriyiz.

Mustafa Kemal'e Atatürk deriz,
İlkeleri önder olsun isteriz.
O bize komutan, biz O'na eriz,
Mustafa Kemal'in askerleriyiz.

Nevzat, Atatürk'ü ecdat biliyor,
Ondan esinlenip, fikir alıyor;
Sevgisi gençlere miras kalıyor,
Mustafa Kemal'in askerleriyiz.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Muhterem Büyüğüme Arzuhãl (1)

'Çocuk yap' demişsin, emriniz olur,
Lãkin avrat boyun bükmüyor inan.
İnsan bir iş etse, cenabet kalır,
Başıma bir tas su dökmüyor inan.

Bize gaz verse de atılan nutuk,
Hanımlar öfkeli, kaşları çatık.
Belki de bu yüzden elimiz tutuk,
Musluklar kapalı akmıyor inan.

Çünkü aş yok, iş yok, su da yok bizde,
Beraber yatacak oda yok bizde,
Erkeklik taslasak, o da yok bizde,
Hanıma sesimiz çıkmıyor inan.

Doğumda, sünnette kalırız naçar,
Düğün yapak desek, ahbaplar kaçar.
Bir mevlüt okutsak sevabı uçar,
Parasız dindarlık sökmüyor inan.

İki çocuk yaptık, görmeyin hakir,
Gayri bundan sonra işimiz zikir.
Anamız, babamız, dostumuz fakir,
Çeyrek altın bile takmıyor inan.

Karnımız doymuyor, yatmıyoruz tok,
Makarna, pilavla yaşarız en çok.
Bizim çocuklarda kayık bile yok,
Gemicik küreği çekmiyor inan.

Elbet bu ahvaller sizde çok kolay,
Bir şenlik yapsanız oluyor olay.
Krallar, prensler çekiyor halay,
Takı masrafına bakmıyor inan.

Hasretten sönüyor gözümdeki fer,
Bizim çocuk işçi, bizimki nefer.
Kaç ana yüreği, yandı kaç sefer,
Bu acı zengini yakmıyor inan.

Muhterem büyüğüm gördün halimi,
Yoksulluk bağlıyor benim belimi.
Nevzat beleş yazdı arzuhãlimi,
Yazıyor yazıyor bıkmıyor inan.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Öylesine Öğütler (4)

Utanma heveslilerine...

Utanmak iyidir, haz verir bize,
Yanında yağ çekip gezenden utan.
Baskıyla, tehditle gelmeyiz dize,
Zulme methiyeler düzenden utan.

Ağzına dolanan kadın organı,
Sizdeki saplantı, bendeki kanı.
Belaltı sözlerle, sıkma sen canı,
Sözüne dudağı büzenden utan.

Kime yarıyorsa 'mesir macunu',
'Şeyi şey edenler' biliyor bunu.
Sanırım etkisi o malum konu.
Her yerde uçkuru çözenden utan.

Tanrı biliyor ya, için dar gibi,
Açık etmediğin, bir dert var gibi.
Yakıyor aydınlık, kızıl kor gibi,
Yalnız karanlıkta azandan utan.

Kendisi söyledi; fişleyen sizde,
Haramı iştahla dişleyen sizde,
Recep'le Nebi'*'yi eşleyen sizde,
Densizliklerine kızandan utan.

Türk ulusundanız, Atatürk önder,
Bunu bilmiyor mu izansız kindar?
İstersen kanımı tahlile gönder,
Dinle, ırkla insan ezenden utan.

Karanlık, sevmezmiş mumcuyu, mumu,
Zalimce ezermiş fırsat buldumu.
Takiyye yaparmış zorda kaldımı,
Bunları unutan sazandan utan.

Fenerle soyanı gözden kaçırma,
Adalete vurup dipten göçürme.
Ardından gaz verip şeyhi uçurma,
'Ben oldum' diyerek gezenden utan.

Hukukun başında haklılık gelir,
İnsanlar, kurumlar hakla yücelir.
Savcılar, hakimler bunları bilir,
Adalet içine sızandan utan.

Yuh! olsun, haksıza arka çıkana,
Yiğide alçakça yafta takana,
Kurunun yanında yaşı yakana.
Suçsuz insanları üzenden utan.

Emek sömürüsü sosyal yaradır,
Satanın savanın derdi paradır.
İşçiyi zorlama gözü karadır,
Ekmek davasına kızandan utan.

Haramlar akarsa hep oluk oluk,
Cehenneme gider kutsal yolculuk.
Birlik bütünlükte kesildi soluk,
Ulusal birliği çizenden utan.

Nevzat gerçek söyler göze bakarak,
Halka yol gösterir öne çıkarak.
Sen, halkın içine nifak sokarak,
Sinsice huzuru bozandan utan.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat
*Nebi: Peygamber
Not: Bu taşlama, "Tükürme heveslilerine"
adlı taşlamamız temel alınarak yazıldı.
Her ikisi de aynı kapıya çıkıyor.

Karamanlı Nevzat - Ustaya Arzuhâl

Benim maruzatım Muhterem Usta,
Tavrınızı hâşâ kınamak değil.
Saygısızlık etmem böyle hususta,
Amacım bilgiyi sınamak değil.

Tarihi çarpıtmak için birisi,
Senaryo uydurmuş, gelmiş gerisi.
Muhteşem Yüzyıl'ın dizi serisi,
Cinlik tezgâhıdır, bunamak değil.

Elbet o yüzyılda cariye vardı,
Lâkin bunlar nefis yemek yapardı.
Mercimek fırından oynak çıkardı,
Hünkârın niyeti oynamak değil.

Hareme dokunmak leke bırakır.
Kılıç sesi gelsin hep şakır şakır.
Haklınız ustam, tenkit gerekir,
Uyanmak lâzımdır, tünemek değil.

At  üstünde geçti, ömür denilen,
'Dilber dudağı' mı hergün yenilen?
Saltanat kayığı ise binilen,
Boğulmak müstehak, kanamak değil.

Yanlış varsa ustam, biz yanlış deriz.
Kör kadı değiliz, hakkı veririz.
Herşeyi dozunda eleştiririz,
Nevzat'ın görevi onamak değil.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Dangalakların Şifresi

Bilgi edinmeden fikir açıklar,
Boşa ahkâm kesen yozdur dangalak.
Suçsuza yüklenir, suçluyu aklar,
Kendisi yolunan kazdır dangalak.

Yavaşça konuşmaz, her an bağırır,
Kornayla evinden çocuk çağırır.
Göbeğini kaşır, sıkça geğirir,
Tepeden tırnağa pozdur dangalak.

İstenmediğini anlamaz, gelir,
Kendini önemser, değerli bilir.
Güçsüze hükmeder, güce eğilir.
Zorbanın elinde kozdur dangalak.

Sözcük dağarcığı üçyüzü geçmez,
Gözü dışardadır, yerliyi seçmez.
Okumak, izlemek onları açmaz,
Çalmadan oynayan kızdır dangalak.

Elifi bilince, aferin dersen,
Merteğe benzetir ne gösterirsen.
Şabanlaşır hemen bir iş verirsen,
Cafer'e yetişen bezdir dangalak.

Tartışmayı bilmez, sözünü tıkar,
Ya palavra atar ya silâh sıkar.
Beklenmedik yerde ortaya çıkar,
Halay çekenlere cazdır dangalak.

Demokrat geçinir, böler parçalar,
Ağzına geleni tutmayıp salar.
Saygı, sevgi hariç, her telden çalar,
Düzeni bozulmuş sazdır dangalak,

Nevzat'a saldırır, kusurlar bulur,
Sanır ki sövgüsü yanıtsız kalır.
Her türlü sohbete maydanoz olur,
Tatlıya dökülen tuzdur dangalak.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Bahtsız Bedevi Türküsü

Çölde geziyormuş Bahtsız Bedevi,
Bir bakmış karşıda kutup ayısı;
Köprüyü geçmemiş, terketmiş evi,
Bu yüzden olmamış ayı, dayısı.

Şansızlık bu işte devesi yokmuş,
Deveyle gezmeye hevesi yokmuş.
Çöl tilkisi gibi havası yokmuş,
Velâkin çoğalmış ayı sayısı.

Çölün şanslıları kervana girmiş,
Develer üstünde sefalar sürmüş.
Kılavuz olarak eşeği görmüş,
Bundan da iyisi Şam'da kayısı.

Ayıyla yatağa girenler nerde?
Karşısında susta duranlar nerde?
Söz ile pusuyu kuranlar nerde?
Maskeyi saklar mı sözün büyüsü?

Nevzat iyi tanır; çölde yatanı,
Hem eşek, hem deve, hem ip tutanı.
Asla çölleştirmez cennet vatanı,
Varsın olmasın hiç petrol kuyusu.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Neşet Ertaş'ın ardından*

Yanık sesi sustu Anadolu'nun,
Sazlar iniliyor, türküler ağlar.
Sonuna gelindi sevda yolunun,
Mühür gözlü güzel karalar bağlar.

Canana doymadan geldi ahire,
Nar tanesi şimdi döndü zehire.
İki Ertaş çok mu bir Kırşehir'e?
Nasıl yankılanır o karlı dağlar?

Dar olan bu dünya genişledi mi?
Açılan zülüfe yel işledi mi?
Baharı görmeyen gül düşledi mi?
Bağban gitti gayrı bakımsız bağlar.

Güzele bakması sevap mı yine?
Kim kanar dünyanın yalan rengine?
Hangi davul çalar dengi dengine?
Neşet Ertaş yoksa, sessizlik çağlar.

Deli boran vurdu öksüzdür bozlak,
Sineler karardı kalmadı hiç ak.
Ustası ölünce ne yapar çırak?
Nevzat Dağlı gibi yüreği dağlar.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat
*Türk Halk Müziği'nin büyük ustasını, söylediği türkülerin sözleri ile
anıyor; anısı önünde saygıyla eğiliyorum.

Karamanlı Nevzat - Ozanlardan İsteğim

Ozansan sen doğruları,
Dizmelisin korkusuzca...
Halkı soyan uğruları*,
Üzmelisin korkusuzca...

Atatürk'ün hep izinde,
Yürü güç varken dizinde.
Çağdaşlığın denizinde,
Yüzmelisin korkusuzca...

İzleyerek âlimleri,
Öğren gerçek bilimleri.
Sazla, sözle zalimleri,
Ezmelisin korkusuzca...

Düşünmek en temel haktır,
Susan, zulme müstehaktır,
Yazmak, bir tür yaşamaktır,
Yazmalısın korkusuzca...

Sazla, sözle gerip yayı,
Okla çıksın inden ayı.
Sahtekârda karizmayı,
Çizmelisin korkusuzca...

Söz ederek hep dertlerden,
Tepki bekle tüm fertlerden.
Yiğitleri namertlerden,
Süzmelisin korkusuzca...

İpten kurtar boyunları,
Uyandır tüm koyunları.
Tezgâhlanan oyunları,
Bozmalısın korkusuzca...

Sen kurarsın ak yarını,
Buna harca tüm varını.
Karanlığın mezarını,
Kazmalısın korkusuzca...

Sözün düşsün dost dillere,
Yürek bağlansın tellere.
Sevgi ile gönüllere,
Sızmalısın korkusuzca...

Bu yurt bizim; Anadolu,
Her yer üzgün ana dolu.
Halkı boğan zalim kolu,
Çözmelisin korkusuzca...

Bizim Doğu, bizim Batı,
Bizim Kuzey, Güney hattı.
Nevzat size hatırlattı,
Gezmelisin korkusuzca...

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

  * Uğru: Hırsız.

Karamanlı Nevzat - Örnek Kemalist Kimliği

(Bülent Ecevit örneği)

Çağdaş medeniyet ile yarışı,
Bilimden güç alıp izleyen O'dur.
Dünyada barışı, yurtta barışı,
Yürekten isteyen, özleyen O'dur.

Çalışan köylünün terini gören,
Örgütlü memurun kalbine giren,
İşçiye sendikal özgürlük veren,
Emeğin hakkını gözleyen O'dur.

Dertliyi tanıyan, yoksulu bilen,
Acıyı bölüşen, gözyaşı silen,
Sevinci paylaşıp gözleri gülen,
Öfkeyi sabırla gizleyen O'dur.

Emperyalist güce hesaplar soran,
Mazlum ulusların yanında duran,
Zulme isyan için beynini yoran,
Vicdanı derinden sızlayan O'dur.

Laikliğe karşı tertibi bozan,
Halk için düşünüp, halk için yazan,
Kendisi çalmayan, hırsıza kızan,
Çıkar düşkününü yozlayan O'dur.

Kendi sevdasını açıp ellere,
Örnek oldu aşkı öven dillere.
Sevgi ateşini tüm gönüllere,
Asilce taşıyan, közleyen O'dur.

Nevzat'ın gerçeği açmak niyeti,
Gördü Kemalist'i dünya heyeti.
Demokrasi için her 'vesayeti',
Reddedip pürüzü düzleyen O'dur.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Abdestli Kapitalizmin Destanı

Bir ayak Avrupa'da, birisi Umrelerde,
Lüks ciplere binerler, şimdi para onlarda.
Devire uymak moda bu gibi zümrelerde,
Zor gördümü sinerler; şimdi para onlarda.

Villaları muhkemdir, surlarla çevriliyor,
Mahdumları, kızları zamanla evriliyor.
Kamyon kamyon nemalar bunlara devriliyor,
Ellerinde Fenerler!., şimdi para onlarda.

Kenzo, Fendi, Versace, aşağısı kesmiyor,
Dior, Chanel miskleri, başka hava esmiyor.
Uçaklarla gezerler, ayak yere basmıyor,
Valizlerle dönerler, şimdi para onlarda.

Köseleri sakallı, saç ektiriyor keller,
Zenginlik şımartıyor, ne derse desin eller.
Onlar için âmâde beş yıldızlı oteller,
Haşemayla yanarlar, şimdi para onlarda.

Gösterişe meraklı, bu yüzden tuhaftırlar,
Maliyeye cin gibi, halka karşı saftırlar.
Her siteye bir cami, vergiden muaftırlar,
Türlü türlü hünerler, şimdi para onlarda.

Çarşaflarla gizlerler cehaletin pasını,
Türban ile yaparlar takiyenin hasını.
Dönüşümle aldılar kentlerin ortasını,
Bize kaldı kenarlar, şimdi para onlarda.

Abdestli kapitalist mala, güce haizdir.
Ne yaparsa mübahtır, ne yaparsa câizdir,
Paranın kârı vardır; haram olan faizdir,
Müslümanlar kanarlar, şimdi para onlarda.

Nevzat yorma çeneni, bunları herkes gördü,
Görüp, duyup bilerek onlara destek verdi.
Kömür, bulgur, makarna fakirin şimdi derdi,
Bedavaya konarlar, şimdi para onlarda.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Ben Sana Lâyık Biriyim

Sevgili ümmettaşım beni tanı, beni bil,
Çağdaş olan ne varsa sonunu gözetlerim.
Özgürlük, demokrasi bayatladı, onu sil,
İleri demokrasi anını gözetlerim.

Beraber yürüyelim Ortaçağ'a ileri!...
Kömür, nohut, makarna paylaşalım neleri.
Çok çocuk yap ortaya, öldürme bebeleri,
Sezeryan, kürtaj yok ha! Donunu gözetlerim.

Benimle birlik olan kurtuluşu bulacak,
Peşimden gelmeyenler Arasat'ta kalacak.
Tinerci gençler bile mazbut adam olacak,
Dindar gençlik yaratır dinini gözetlerim.

Tarafımda olana bulaşmaz hüzün, keder,
Karşıma çıkanlar da elbet oluyor heder.
Bana inanmayanın soyundan şüphe eder,
Tahlile gönderir de kanını gözetlerim.

Işık veren mumları yerim ben dürüm dürüm,
Aydınlık isteyeni yerde süründürürüm
Sevmediğim sanatın içine tükürürüm.
Sevdiğim şairlerin kinini gözetlerim.

Sana lâyık biriyim, götürmeyi severim,
Yemeye alışkınım; helâl, haram geverim.
Öğretmen, doktor, polis, kim olursa döverim.
Emrime girmeyenin canını gözetlerim.

Biat etmeyenlerin kalesini yıkarım,
Paşa maşa dinlemem ümüğünü sıkarım.
Nevzat gibi ötenin çanına ot tıkarım,
Beşer beşer toplarım, onunu gözetlerim.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Doktora Saldırma Modası Üzerine...

Tanrı şifa verir doktor eliyle,
Yazık ki saldırır kulu doktora.
Cahil hesap sorar ilkel haliyle,
Bıçak gibi batar dili doktora.

Değilse ihmalkar ya da dolapçı,
Her an nöbettedir ya da icapçı;
Toplumun ittiği esrarkeş, hapçı,
Emanet edilir deli, doktora.

Olsa da doktorun elleri kanda,
Umudu yeşertir her bir insanda.
Anlamazsa bunu kıro, maganda,
Öfkeyle saldırır eli doktora.

Yıllarca öğrenir verir hakkını,
İnsan hizmetine sunar aklını.
Nankörlük etmesin hasta yakını,
Kalbi sevgi ile dolu doktora.

Nevzat nerde görse doktora pusu,
Doktor babasıdır, artar kaygusu.
İçini doldurur minnet duygusu,
Ne zaman düşerse yolu doktora.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Alâmete Binen, Kıyamette İner

Din tüccarı veriyor cennetin tapusunu,
Her kutsalın yanına açar rant kapısını.
Zorlayarak bozuyor İslâmın yapısını;
Tanrı'dan korkanları cehennemle sindirdi,
Alâmete bineni kıyamette indirdi.

Devir onun devridir, arkada Amerika,
Liboşlar desteğiyle şimdi herşey harika.
İleri demokrasi, alâmet-i farika;
Bu markayla solcuyu dinci sağa döndürdü,
Alâmete bineni kıyamette indirdi.

Müslüman Müslümanı boğazlasın, ona ne,
Bir kere emperyalist geçmiş onun önüne.
Umurunda değildir saldırsalar dinine;
Zaten o çevresini Allah ile kandırdı,
Alâmete bineni kıyamette indirdi.

Halkın malı olanı zimmetine geçirdi,
İlaç diye zehiri tadlandırıp içirdi.
Yürümekten acizken, mürit onu uçurdu;
Kendini bulunmaz bir Hint kumaşı sandırdı,
Alâmete bineni kıyamette indirdi.

Her dincinin mutlaka çıkar birgün foyası,
Çocuklar kapışınca dökülüyor boyası.
Nevzat'ın dedikleri, sayki sözcük oyası;
Yalancının mumunu iğne ile söndürdü,
Alâmete bineni kıyamette indirdi.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Behçet Aysan'ı Gördüm Düşümde

Katilin çözüldü elleri bugün,
Barışa inanan canlar gidiyor.
Gözyaşım ıslattı gülleri bugün,
Madımak yanmaya devam ediyor.

Behçet'i bir daha gördüm düşümde,
'Bağımsız Türkiye' diye bağırdı.
Madımak'ı yakan ateş başımda,
Adalet yangını daha ağırdı.

Cevat Geray Hocam kurtuldu o gün,
Bir yanım sevindi, bir yanım üzgün.
Nevzat sorguladı bir daha bugün,
Bu bozuk düzenin neresi düzgün?

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Not: Madımak Oteli'nde yakılan şair, hekim Behçet Aysan
benim 68 kuşağından arkadaşımdı. Dünyanın en iyi insanlarından
birisiydi. Karamanlı hemşehrim Adviye (Gülel) Aysan'la evliydi.
Kızları Eren'i bir aydın olarak yetiştirmenin çabası içindeydiler..
Madımak katliamından sonra eşi Adviye amansız bir hastalığa
yakalandı ve onu da yitirdik. Madımak olayının benim tanık
olduğum yönünde böyle bir acı öykü vardır.
Kimbilir yitirilen öbür canların ardında ne acılar kalmıştır.
Bu acıları yaşatanları hukuk affetse bile tarih ve insanlığın
vicdanı affetmeyecektir.

Karamanlı Nevzat - Ortalık Karabasan

Herşey sanki bir rüya, hiç farkı yok kâbustan,
Zalimliği çırçıplak görüyorum habire.
Olanlar akıl dışı, kopmuş mantıktan, ustan,
Ben kendimi kendimde arıyorum habire.

Kimisi Hitler gibi, seleksiyon yapıyor,
Kimi cinsellik için çocukları kapıyor.
Dıştan adam sandığın, içten nasıl sapıyor,
Rezilliği gördükçe eriyorum habire.

Güce tapanlar haklı, güçsüz haksız oluyor,
Zalime hayır diyen belâsını buluyor.
Yetim hakkı yiyenler bir de namaz kılıyor,
Bunlar câiz mi diye soruyorum habire.

Devlet kimdir, nerdedir? Güç odağı karıştı.
Güce sahip olanlar birbiriyle yarıştı.
Dostlar küstü, düşmanlar aceleyle barıştı,
İp ucunu buldukça örüyorum habire.

Çevremiz yangın, duman; itfaiye pusuda,
Hortumda bir oyun var, benzin var gibi suda.
'Yurtta sulh, cihanda sulh' gibi ilke olsa da,
Komplo teorileri kuruyorum habire.

Ben bir Nevzat olarak, biraz ben, biraz senim.
Doğruya taraf isen, bil ki ben de sendenim.
Sen yanımda olmazsan, gücüm nedir ki benim?
Gördüğüm kötülüğü yeriyorum habire.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Şıllık

(İlhan Selçuk'u saygıyla anarak)

Sözünü bitirmez "benim" demeden,
Yiğidi zalime odur yem eden.
Ruhu sakinleşmez küfür yemeden;
Bu yüzden herkese yapıyor kıllık,
Sövene arsızca bakıyor şıllık.

Sürtünür, bulaşır kepaze olur,
Kuyruğu dik tutar, çıkar yol bulur.
Kartlaşır velakin hep taze kalır;
Saçlarında boya, yüzünde allık,
Moda süslenmekten çakıyor şıllık

Zerafet onunla olmuştur heder,
Güzeli çamurlar hiç duymaz keder.
Girdiği ortamı tarumar eder;
Narin bir bel değil, demirden pulluk,
Bahçeyi hoyratça söküyor şıllık.

Şıllığa özenen yeniler de var,
Kalpleri duygusuz, yüzleri duvar.
Ne yazık, bir şıllık bin yiğit savar;
Çünkü o zalime ediyor kulluk,
Mazlumun üstüne çöküyor şıllık.

Çok şükür Nevzat'ım beladan ırak,
Ustanın izinde haklıya çırak;
Dedi ki bizlere 'şıllığı bırak,
Çirkef bulaşmasın, çok eski yıllık,
Pisliği temize döküyor şıllık'.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Atatürk Büstüyle Eğlenen Kızlarımıza!..

Atatürk'ü sevmek zorunlu değil,
Saygı göstermezsen nankör olursun.
Oynamak, eğlenmek sorunlu değil,
Büstle eğlenirsen cahil kalırsın.

Atatürk olmasa, olurduk manda,
Tehdit altındaydı din de, iman da.
Özgürlük bilinci yoksa insanda,
Manda doğar yine manda ölürsün.

Cumhuriyet nedir, kim kurdu onu?
Çağdaş ufuklara kim verdi yönü?
Eğer öğrenmezsen, bilmezsen bunu,
Kendini erkeğe köle bilirsin.

Atatürk'e biri dinsiz demişse,
Yalan söylemiştir kim söylemişse.
Eğer bu okulda öğretilmişse,
Hayat sınavından zayıf alırsın.

Komşu ülkelere şöyle bakınca,
Bizim ülkemizde var mı sakınca?
Aklını bağlama türban takınca,
Nevzat'ın sözüne sen de gelirsin.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat