Karamanlı Nevzat - Ustaya Arzuhâl

Benim maruzatım Muhterem Usta,
Tavrınızı hâşâ kınamak değil.
Saygısızlık etmem böyle hususta,
Amacım bilgiyi sınamak değil.

Tarihi çarpıtmak için birisi,
Senaryo uydurmuş, gelmiş gerisi.
Muhteşem Yüzyıl'ın dizi serisi,
Cinlik tezgâhıdır, bunamak değil.

Elbet o yüzyılda cariye vardı,
Lâkin bunlar nefis yemek yapardı.
Mercimek fırından oynak çıkardı,
Hünkârın niyeti oynamak değil.

Hareme dokunmak leke bırakır.
Kılıç sesi gelsin hep şakır şakır.
Haklınız ustam, tenkit gerekir,
Uyanmak lâzımdır, tünemek değil.

At  üstünde geçti, ömür denilen,
'Dilber dudağı' mı hergün yenilen?
Saltanat kayığı ise binilen,
Boğulmak müstehak, kanamak değil.

Yanlış varsa ustam, biz yanlış deriz.
Kör kadı değiliz, hakkı veririz.
Herşeyi dozunda eleştiririz,
Nevzat'ın görevi onamak değil.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Dangalakların Şifresi

Bilgi edinmeden fikir açıklar,
Boşa ahkâm kesen yozdur dangalak.
Suçsuza yüklenir, suçluyu aklar,
Kendisi yolunan kazdır dangalak.

Yavaşça konuşmaz, her an bağırır,
Kornayla evinden çocuk çağırır.
Göbeğini kaşır, sıkça geğirir,
Tepeden tırnağa pozdur dangalak.

İstenmediğini anlamaz, gelir,
Kendini önemser, değerli bilir.
Güçsüze hükmeder, güce eğilir.
Zorbanın elinde kozdur dangalak.

Sözcük dağarcığı üçyüzü geçmez,
Gözü dışardadır, yerliyi seçmez.
Okumak, izlemek onları açmaz,
Çalmadan oynayan kızdır dangalak.

Elifi bilince, aferin dersen,
Merteğe benzetir ne gösterirsen.
Şabanlaşır hemen bir iş verirsen,
Cafer'e yetişen bezdir dangalak.

Tartışmayı bilmez, sözünü tıkar,
Ya palavra atar ya silâh sıkar.
Beklenmedik yerde ortaya çıkar,
Halay çekenlere cazdır dangalak.

Demokrat geçinir, böler parçalar,
Ağzına geleni tutmayıp salar.
Saygı, sevgi hariç, her telden çalar,
Düzeni bozulmuş sazdır dangalak,

Nevzat'a saldırır, kusurlar bulur,
Sanır ki sövgüsü yanıtsız kalır.
Her türlü sohbete maydanoz olur,
Tatlıya dökülen tuzdur dangalak.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Bahtsız Bedevi Türküsü

Çölde geziyormuş Bahtsız Bedevi,
Bir bakmış karşıda kutup ayısı;
Köprüyü geçmemiş, terketmiş evi,
Bu yüzden olmamış ayı, dayısı.

Şansızlık bu işte devesi yokmuş,
Deveyle gezmeye hevesi yokmuş.
Çöl tilkisi gibi havası yokmuş,
Velâkin çoğalmış ayı sayısı.

Çölün şanslıları kervana girmiş,
Develer üstünde sefalar sürmüş.
Kılavuz olarak eşeği görmüş,
Bundan da iyisi Şam'da kayısı.

Ayıyla yatağa girenler nerde?
Karşısında susta duranlar nerde?
Söz ile pusuyu kuranlar nerde?
Maskeyi saklar mı sözün büyüsü?

Nevzat iyi tanır; çölde yatanı,
Hem eşek, hem deve, hem ip tutanı.
Asla çölleştirmez cennet vatanı,
Varsın olmasın hiç petrol kuyusu.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat