Sana inanmıştım, seni sevmiştim,
Bütün umudumu kırdın Adalet.
Seni varlığıma temel bilmiştim,
Mülkümü yerlere serdin Adalet.
Hilmi’nin oğluyum, bal gibi bayım,
Gizlim saklım yoktur, ben açıktayım.
Öz kanım akıyor, tükenir soyum,
Kaç yiğit defteri dürdün Adalet?
Hakkımda birisi kov yaptı herhal*,
Beni odalara kapattın derhal.
Düşmanıma kanma, dosttan haber al,
Sen beni namerde sordun Adalet.
Ben sana inanmış, sana tapmışım,
Fiske mi vurmuşum, darp mı yapmışım?
Sanki senden zorla bir şey kapmışım,
Nasıl bu kanıya vardın Adalet?
İki sevdam vardır, çare derdime,
Bir sana vurgunum, bir de yurduma.
Eğer suçum olsa bakmam ardıma,
Nedir benim ile derdin Adalet?
Ne evde kalmış kız, ne de dul dedim,
Ne geçmez akçesin, ne de pul dedim.
Bağımsız, tarafsız, özgür ol dedim.
Benden ne kötülük gördün Adalet?
Ben türkü söylerken kanun aramam,
Bağlama olursa, suskun duramam.
Kalbin taş olsa da balyoz vuramam,
Sen benim kalbimi kırdın Adalet.
Ne sana küstüm ben ne de darıldım,
Ne sevmekten bıktım ne de yoruldum.
Ben sana güvendim, sana sarıldım,
Beni can evimden vurdun Adalet.
Anladım bir yerde kumpasa geldin,
Bana düşman oldun, hakkımı sildin.
Ağa, beyler ile oynayıp güldün,
Başımı belaya sardın Adalet.
Yıllardır aşkıma kayıtsız kaldın,
Çıra gibi yaktın, ömrümü çaldın.
Fenerle gezeni koynuna aldın,
Ona hak etmeden verdin Adalet.
Amacım kendimi savunmak değil,
Sözle oynayarak avunmak değil.
Bu bir kurban sesi, dövünmek değil,
Kalbimi ortadan yardın Adalet.
Mazlumum dedikçe çalım satarsın,
Beni zalimlerle bir eş tutarsın.
Yazdığım mektubu çöpe atarsın,
Nevzat’ı boşuna yordun Adalet.
Halk Ozanı Karamanlı Nevzat
*Herhal: Herhalde sözcüğünün halk
dilinde söylenişi.
