Karamanlı Nevzat - Öğretmene Kalkan Eller Kırılsın...

Öğretmene söven, vuran kahrolsun,
Öğretmene kalkan eller kırılsın.
Onu ezen, onu kıran kahrolsun,
Öğretmene kalkan eller kırılsın.

Hak ister öğretmen, ona çok mudur?
Düşündün mü onun karnı tok mudur?
Sende izan, vicdan, insaf yok mudur?
Öğretmene kalkan eller kırılsın.

Aydınlatmak için yanıyor onlar,
Seni insan diye tanıyor onlar.
Öğrenen saldırmaz sanıyor onlar,
Öğretmene kalkan eller kırılsın.

'İrfan Ordusu'nda yara sarılsın,
Öğretmen kıyandan hesap sorulsun.
Ne kurşun sıkılsın, ne cop vurulsun,
Öğretmene kalkan eller kırılsın.

Nevzat öğretmendir, duyun sözünü,
Öğretmek sevdası sarmış özünü.
Karanlık maşaya dikti gözünü,
Öğretmene kalkan eller kırılsın.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Hayali Bir Gavat Portresi

Gösterişe düşkün hayatı vardır,
Her yerde en öne atılır gavat.
Şahsına münhasır fiyatı vardır,
İtibar uğruna satılır gavat.

Saçları, bıyığı boyalı olur,
Sırtı bir yerlere dayalı olur.
Kahpe sermayesi, puşt malı olur,
Topluma en üstten katılır gavat.

Hovarda, zampara sırrı ondadır.
Kıvırmakta önde, mertte sondadır.
Her kötü resimde mutlak fondadır,
Lakin el üstünde tutulur gavat.

Keldir perçeminden yapışmak olmaz,
Forsludur onunla kapışmak olmaz.
Fakat karşısında apışmak olmaz,
Çiğnenirse eğer yutulur gavat.

Sus Nevzat, kundakçı yakar dağını,
Namerde çatarsan bozar bağını.
Devreye sokarsa tüm ortağını,
Ne kaybeder ne de ütülür gavat.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Kızlı Erkekli

Uyanık gençliğe sabır yok sizde,
Bunu biliyorlar kızlı erkekli.
Biat geçerlidir kültürünüzde,
Onu siliyorlar kızlı erkekli.

Gençler gidip halka gavat demedi,
Deniz fenerinde haram yemedi;
‘Şeyi şey etmeyi’ o söylemedi,
Edep diliyorlar kızlı erkekli.

Sevgi yoksa kuyruk acısı olur,
Seven birbirinin necisi olur?
Arkadaş, sevgili, bacısı olur,
Elbet kalıyorlar kızlı erkekli.

Güvenin bu halkın her bir ferdine,
Kız erkek demeden bakın merdine.
Atatürk gençleri halkın derdine,
Derman buluyorlar kızlı erkekli.

Yandaş yalakayı adamdan sayıp,
Onlara inanmak en büyük kayıp.
Haksızlık var ise susması ayıp,
Dile geliyorlar kızlı erkekli.

Döndüremezsiniz bu çağı geri,
Yaşamın akışı gider ileri.
Nasreddin Hoca’dan, Neyzen’den beri,
Size gülüyorlar kızlı erkekli.

Allah’la aldatıp, sürmeyin sefa,
Yiğitler bilenir ettikçe cefa,
Hiç boyun eğer mi aydınlık kafa?
Özgür oluyorlar kızlı erkekli.

Çok şeyler değişti dünden bu yana,
Siz çok güvenmeyin size uyana.
Nevzat’ın sözünü duyan duyana,
Selâm salıyorlar kızlı erkekli.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Diken Üstünde Yaşamak...

Rahat görünsek de bakmayın dıştan,
Bunaldık, özümüz diken üstünde.
Tat alamıyoruz bahardan, kıştan,
Küllendi közümüz diken üstünde.

Kır atın altından tayı çaldılar,
Oklar hareketsiz, yayı çaldılar.
Güneşi örttüler, ayı çaldılar,
Yazımız, güzümüz diken üstünde.

Düzenbaz ardında hep faka bastık,
Yıllarca uyuduk, çürüdü yastık.
Biz unu eledik, eleği astık,
Oğlumuz, kızımız diken üstünde.

Günahkâr dünyada cennete girer,
Mazlumlar ölmeden defteri dürer.
Hakkı olmayanlar saltanat sürer,
Yaşıyor bazımız diken üstünde.

Umutlar söküldü sele kapıldı,
Özlemler kurudu yele kapıldı.
Sesimiz kısıldı, tele kapıldı,
Uğuldar sazımız diken üstünde.

Bize siyah olan başkasına ak,
Yandaşlar despota yapıyor şakşak.
Yollar tuzak dolu, ayaklar çıplak,
Kan oldu gezimiz diken üstünde.

Bahçemizi her gün yoklayacağız,
Meyveyi sabırla bekleyeceğiz.
Elbet gülü biz de koklayacağız,
Yılmasın gözümüz diken üstünde.

Herkesin yaptığı sayılır bir gün,
Her şeyler yerine koyulur bir gün.
Nevzat’ın dediği duyulur bir gün,
Şimdilik sözümüz diken üstünde.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Andımız Türküsü

Türküm demek ayıpsa biz bu sözü söyleriz,
Türklüğünden utanan sussa iyi olmaz mı?.
Doğruluk olmaz ise ar namusu neyleriz,
Çalıp çırpıp yiyenler kussa iyi olmaz mı?

Çalışkanlık ayıp mı? Yan gelip yatmıyoruz,
Üretmeden tüketip onuru satmıyoruz.
Halkı kandırmak için palavra atmıyoruz,
Sahtekâr, yaftasını assa iyi olmaz mı?

Küçükleri koruruz, büyükleri sayarız,
Yurdumuzu sevmekte bizler aynı ayarız.
Atatürk ilkesini önümüze koyarız,
Yükselmenin rüzgarı esse iyi olmaz mı?

Varlığımız armağan bütün Türk  ulusuna,
Nevzatlar güveniyor Atatürk'ün usuna.
Ne mutlu Türküm diyen, elbet katılır buna,
Andımıza imzayı bassa iyi olmaz mı?

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Bir Hünsaya Taşlama

İpin ucu puştoğlanın elinde,
Aklına estikçe çekiyor hünsa.
Yumuşaklık somutlaşıp dilinde,
Her türlü yalanı döküyor hünsa.

Serseri bir mayın sanki yaratık,
Kime çarpacağı belirsiz artık.
İnsanlık görmedi böyle bir yırtık,
Her yere giriyor, çıkıyor hünsa.

Kimler kurmuş bunu salmış meydana?
Kimler kullanıyor kendinden yana?
Teccimeccal gibi bakar insana,
Kıyamet tohumu ekiyor hünsa.

Milleti karışık, dini karışık,
Vefası karışık, kini karışık,
Doğrultu tutmuyor, yönü karışık,
Kuzeyi güneye büküyor hünsa.

Kimse bunun üzerine varmıyor,
Yalanını yakalayıp görmüyor.
Kimse tutup buna vize sormuyor,
Sınırdan sınıra sekiyor hünsa.

Arkasında kim var, kime yarıyor?
Bu cıvık varlığı kimler koruyor?
Zeytinyağı gibi üstte duruyor,
Bir kaptan bir kaba akıyor hünsa.

Çalışmadan beyler gibi yaşıyor,
Desteklerle her engeli aşıyor.
Günahsızı cehenneme taşıyor,
Suçsuzu yalanla yakıyor hünsa.

Siniri alınmış bu yavşak kibar,
Nasıl görür adalette itibar?
Bunda akıl ermez bir keramet var,
İsa’yı çarmıha çakıyor hünsa.

Çirkefe taş atıp sıçratma Nevzat,
Biraz temkinli ol, bulaşır bu zat.
Ellerini açıp Tanrı’ya uzat,
Başları belaya sokuyor hünsa.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Diriliş Türküsü

Kurulan tuzaklara düşürdüler apansız,
Kimimiz yaralandı, kimimiz kaldı cansız.
Adam gereken yerler, yazık, şimdi insansız;
Safları sıklaştırıp, başı dik durmalıyız,
Namerdin yalanını yüzüne vurmalıyız.

Muhbirin korkuttuğu bir ortam sağladılar,
Arkadan vurup bizi, yalandan ağladılar.
Köpekler serbest kaldı, taşları bağladılar;
Vurulduk yenilmedik, yarayı sarmalıyız,
Namerdin yalanını yüzüne vurmalıyız.

Halksız devrim olmuyor, bunu iyi bilmeli,
Halkın güvendikleri iktidara gelmeli.
Hesap sormak isteyen halktan yetki almalı;
Demokratik yollardan hesabı sormalıyız,
Namerdin yalanını yüzüne vurmalıyız.

Mustafa Kemal gibi Samsun’a çıkmak gerek,
Bağımsızlık yolunda meşale yakmak gerek.
Ortaçağ düzenini bir daha yıkmak gerek;
Demokrasi çarkını yeniden kurmalıyız,
Namerdin yalanını yüzüne vurmalıyız.

Dirilip atmalıyız ölümün toprağını,
Dirilip yırtmalıyız emperyalist ağını,
Dirilip çözmeliyiz gözlerdeki bağını;
Kolumuza vurulan zinciri kırmalıyız,
Namerdin yalanını yüzüne vurmalıyız.

Birlikten kuvvet doğar, mazlumlar birleşmeli,
Zalimin karşısına dağ gibi yerleşmeli.
Atatürk’tür komutan, Nevzatlar erleşmeli;
Nerde zulüm görürsek üstüne varmalıyız,
Namerdin yalanını yüzüne vurmalıyız.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Prof. Dr. Alpaslan Işıklı’nın ardından

Emperyalizme karşı savaşan bir yiğitti,
Hep elinin tersiyle haram ikballer itti.
Sendikal savaşımda salt emekten yanaydı,
Sermayenin yandaşı, kulu olmadan gitti.

Küresel entrikayı ilmek ilmek çözdü O,
Halkı uyarmak için diyar diyar gezdi O.
Alpaslan Işıklı’ydı, adı gibi adamdı,
Gençlere aydınlığın yollarını çizdi O.

Atatürk öğretmeni parlayan bir ışıktı,
Bilimin sevdalısı, Kemalizme aşıktı.
Ahmet Taner Kışlalı, dostu ve yoldaşıydı,
Dostu Mumcu, Aksoy’un şimdi yanına çıktı.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Çapulcu Düşünceler

İyi tanı halkı çarpıp böleni,
Yüzde elli mutlak yarı değildir.
Karışır kindarı, yüze güleni,
Biat sanılanlar sürü değildir.

Çıkar zarar görse şöyle bir hafif,
Yandaş bilinenler olur muhalif.
Atatürk’ü seven zaten hep afif*;
Emperyalist gücün yâri değildir.

Kurtuluş savaşı vermiş bu ulus,
Kimse öyle hayal etmesin cülus*
Diktatör olmaya yetmiyor polis,
Her babayiğidin kârı değildir

Zulme alet olan kırılır birgün,
Pişman olur halka sarılır birgün.
Köle efendiye darılır birgün,
Onur tek kişinin varı değildir.

Umut pazarlasın bilinen çarşı,
Sevgi kalkan olsun şiddete karşı.
Aşkla bestelensin zaferin marşı.
Meydan türküsü bu, boru değildir.

Kibirli insana hiç inanmayın,
Sultan edasına sakın kanmayın.
Nevzat çapulcudur, akil sanmayın,
Sözü kırmızıdır, sarı değildir.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

*Afif: İffetli, temiz, dürüst.
* Cülus: Hükümdarlık tahtına çıkma, tahta oturma.

Fikri Sönmez'i Anıyoruz

4 Mayıs 1985'te kalpten öldüğünde, arkadaşları inanamamıştı. Oysa beş yıla yakın hapis hayatı ve gördüğü ağır işkencelerdi ölümüne neden olan.
Onca devrimci geldi geçti. Onu diğerlerinden ayıran neydi? Herkes için hayal ya da uzak bir hedef olan "devrim"i o Fatsa'da elle tutulur gözle görülür hale getirebilmişti. Devrimi gerçekleştirmişti, farkı buydu.
1965 yılına kadar maçlara gittiğini anlatıyor eşi. Bu yıl devrimci fikirlerle tanışmış, TİP ilçe yönetimine girmişti. 1971'de Mahir'in kaçırılmasında payı olduğu iddiasıyla yargılanıp iki yıl hapis yattı.
12 Mart'ın kara bulutları '77'lerde dağılırken, tüm ülkede devrimci hareket yükseliyordu. Fikri Sönmez Fındıkta Sömürüye Son mitinglerinde sözü aldığında meydan canlanıyor, hop oturup hop kalkıyordu. Çünkü o halkın sorunlarını çözümlemiş, geçmiş senelerde halka rakamlar vermiş ve hep haklı çıkmıştı. "Devrimciler size hiç yalan söyledi mi" diyordu. Kaldırım kenarından dinleyenler meydana doğru geliyor, meydan kalabalıklaşıyordu.
Dev-Yol'cuydu Terzi Fikri ancak 1979 ara seçimi geldiğinde sırf Dev-Yol'un değil tüm solun ortak adayıydı. Hatta bir iki ay çalışmadan sonra Adalet ve Milli Selamet partilerinden bile oy aldığını rakamlar gösteriyordu. Tüm partilerin aldığından çok oy almıştı.
Terzi Fikri'nin şu ölüm yıldönümünde belediyede başardıklarından, gerçek demokrasi örneği mahalle komitelerinden, Çamura Son Kampanyası'ndan, kültür sanat etkinliklerinden bahsetmeyeceğim. Ancak 2000'lerde yapılan söyleşide 80'lik bir amcanın "O bizi 60'ından sonra solcu yaptı" demesini unutmayacağım. İşte onun yaptığı hizmet ve demokrasi anlayışının sonucu buydu. Bir solcunun nasıl olması gerektiğini gösterecek olan da budur.
Adını anmaya değmeyeceklerin Temmuz 1980 operasyonlarını da anlatmayacağım. Ancak eşi gibi bana da en çok koyan selasının yarıda kesilmesi, müslüman değil iddiasıyla cenaze namazının engellenmeye çalışılmasıdır.
O yenildiği için değil, yendiği için bunlara layık görüldü. Parababalarının, tefecilerin, karaborsacıların düzenini başlarına yıkmak, halkın çıkarıyla bunların çıkarlarının nasıl çakıştığını kanıtlamak, bunlarsız da yaşamanın mümkün olduğunu göstermek parababasının, tefecinin, karaborsacının ve bu düzenin silahlı zorbalarının kabul edebileceği birşey miydi?
Ama gün gelecek, bu ülkede Terzi Fikri aşılacaktır. Bu halk kendi kendini asalaklara muhtaç olmadan yeniden yönetecektir. O gün biz Terzi Fikri'nin başkan seçildiği 14 Ekim'leri bayram olarak kutlayacağız.

Işıklar içinde yat Büyük Önder Terzi Fikri Sönmez.

4 Mayıs 2011

Barış Özel - Akil İnsanlar

Artvin boyun eğmedi Eğenler Ak İl oldu! Hain, işbirlikçi, çirkef Dansözler akil oldu! Barış'ı da taşlamacı yapacaklar yeniden!

Metin Lokumcu Hocamızın aziz hatırasına...

Karamanlı Nevzat - ‘Barış Süreci’ Gizli Kapaklı

Ne türlü bir şeyse ‘Barış süreci’,

Açılan, çekilen gizli kapaklı;

Sanki hokkabazca yarış süreci,

Toplanan, dökülen gizli kapaklı.

Ortada bir af var, suç belli değil,

Verilen ödünler kaç belli değil;

Kim alttan alıyor hiç belli değil,

Eğilip, bükülen gizli kapaklı.

İmralı sakini ‘Müslüman Hacı’,

Veriyormuş meğer başkanlık tacı.

Ocakta büyüyor incir ağacı,

Kazılan, dikilen gizli kapaklı.

Kandilin ışığı özleniyormuş,

Kara yılan yolu gözleniyormuş;

Meğer ne tohumlar gizleniyormuş,

Sürülen, ekilen gizli kapaklı.

Teröre başvurup çalanlar serbest,

Bebeğin canını alanlar serbest;

Vatanı silahla bölenler serbest,

İçeri tıkılan gizli kapaklı.

Düşün halkım neden geride kaldın?

Dinci afyonuyla uykuya daldın.

Doğru söyleyeni karşına aldın,

Yanına sokulan gizli kapaklı.

Haine gülersen her gördüğünde,

Kurtarıcı gelmez beklenen günde.

Çok ihanet gördü bu millet dünde,

Sırtına çakılan gizli kapaklı.

Elbette Nevzat da barışı ister,

Yeter ki onurlu davranış göster.

İşe karışmış ki bir ‘Yankee Mister’,

Görülen, bakılan gizli kapaklı.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Beklenen Gün Gelir

İmralı’dan medet uman,

Marmara’ya düşer bir gün;

Dağılınca sisle duman,

Gördüğüne şaşar bir gün.

Teröriste dersen sayın,

Tezgâhlanır nice oyun.

Sanma millet uysal koyun,

Halkın sabrı taşar bir gün.

Tahrik etmez barış diyen,

Belli olur nane yiyen;

Kutsal mekânlara siyen,

Üzerine işer bir gün.

Emperyalist dava güden,

Çağdışı bir yolda giden,

Şımarıkça çiğlik eden,

Halk közünde pişer bir gün.

Şanslar açık belli zarda,

Kazanıyorlar kumarda.

Halkı seven şimdi darda,

Engelleri aşar bir gün.

Nevzat neler gördü neler,

Sonradan görmeye güler.

Yağmur yağsa bu herzeler,

Islandıkça şişer bir gün.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Maganda Şifreleri

Sohbeti silahtan, karıdan, kızdan,

Futboldan, paradan eder maganda.

Yolda dehşet saçar, zevk alır hızdan,

Karada uçakla gider maganda.

Ayakkabı sivri, yumurta topuk,

Yürürken anlarsın, belli it kopuk.

Kadın, çocuk demez bıçaklı sapık;

Kaç canı etmiştir heder maganda.

Komşu olsa seni candan bezdirir,

Üst katta havanda tarçın ezdirir.

Yürüyüş pistinde köpek gezdirir,

Parkı didik didik dider maganda.

Teki tekin değil, sürüsü beter,

Huzuru bozmaya birkaçı yeter.

Her türlü ortamda hep çalım satar,

Terörist kinini güder maganda.

Maganda kurşunu çok can yakmıştır,

Düğünde, bayramda çok kan akmıştır.

Ocaklar söndürüp, yuva yıkmıştır,

Kendini belaya adar maganda.

Nevzat magandayı böyle tanıyor,

Onu toplumda bir yara sanıyor.

Çare bulunmalı, yara kanıyor,

Yoksa Azraili yeder* maganda.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

*Yeder: Yanında gezdirir.

Karamanlı Nevzat - Kadın Kimliği

Kadın değerini anlatanların,

Söylenmiş en güzel sözüdür kadın.

Sevda ezgisini dinletenlerin,

Yürekten ses veren sazıdır kadın.

Sevgi gösterirsen sana yâr olur,

Yüzünde gül açar, hep bahar olur.

Güneş gibi doğar, bin seher olur,

Yaşamın kaynağı, özüdür kadın.

Bir küçük dünyadır onun kucağı,

Sevgisinin yoktur ucu bucağı;

Odur ateşleyen sönen ocağı,

Sıcak yuvaların közüdür kadın.

Titizce üreten, göz nuru döken,

Çocuğu eğiten, doğrultup, büken;

En ağır hastanın kahrını çeken,

Yaraların sargı bezidir kadın.

Bir bileni odur olgunun, hamın,

Öznesi o olur sevincin, gamın.

Temel direğidir çağdaş yaşamın,

Ülkenin aydınlık yüzüdür kadın.

Türkçe mimarıdır ana dilinin,

Köprüsü olmuştur birlik yolunun.

Bir ulus vatanı Anadolu’nun,

Türküdür, Kürdüdür, Lâzıdır kadın.

Zulme karşı soylu direnen odur,

Savaşta, barışta aranan odur.

Özgürlüğe en çok yaranan odur,

Devrimin gücüdür, hızıdır kadın.

Karanlık odaklar üstüne yürür,

Elinde meşale en önde durur.

Tehlikeyi sezer, gerçeği görür,

Toplumun en keskin gözüdür kadın.

Adamsan kadına kin güdemezsin,

Gönlünü kıracak lâf edemezsin.

Bir ömür boyunca keşfedemezsin,

Sonsuz diyarlara gezidir kadın.

Yeter bitsin artık kadın acısı,

Kendini düzeltsin namus öcüsü.

Nevzat’ın anası, yâri, bacısı,

Oğluyla eşdeğer kızıdır kadın.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Karamanlı Nevzat - Adalete Mektup

Sana inanmıştım, seni sevmiştim,

Bütün umudumu kırdın Adalet.

Seni varlığıma temel bilmiştim,

Mülkümü yerlere serdin Adalet.

Hilmi’nin oğluyum, bal gibi bayım,

Gizlim saklım yoktur, ben açıktayım.

Öz kanım akıyor, tükenir soyum,

Kaç yiğit defteri dürdün Adalet?

Hakkımda birisi kov yaptı herhal*,

Beni odalara kapattın derhal.

Düşmanıma kanma, dosttan haber al,

Sen beni namerde sordun Adalet.

Ben sana inanmış, sana tapmışım,

Fiske mi vurmuşum, darp mı yapmışım?

Sanki senden zorla bir şey kapmışım,

Nasıl bu kanıya vardın Adalet?

İki sevdam vardır, çare derdime,

Bir sana vurgunum, bir de yurduma.

Eğer suçum olsa bakmam ardıma,

Nedir benim ile derdin Adalet?

Ne evde kalmış kız, ne de dul dedim,

Ne geçmez akçesin, ne de pul dedim.

Bağımsız, tarafsız, özgür ol dedim.

Benden ne kötülük gördün Adalet?

Ben türkü söylerken kanun aramam,

Bağlama olursa, suskun duramam.

Kalbin taş olsa da balyoz vuramam,

Sen benim kalbimi kırdın Adalet.

Ne sana küstüm ben ne de darıldım,

Ne sevmekten bıktım ne de yoruldum.

Ben sana güvendim, sana sarıldım,

Beni can evimden vurdun Adalet.

Anladım bir yerde kumpasa geldin,

Bana düşman oldun, hakkımı sildin.

Ağa, beyler ile oynayıp güldün,

Başımı belaya sardın Adalet.

Yıllardır aşkıma kayıtsız kaldın,

Çıra gibi yaktın, ömrümü çaldın.

Fenerle gezeni koynuna aldın,

Ona hak etmeden verdin Adalet.

Amacım kendimi savunmak değil,

Sözle oynayarak avunmak değil.

Bu bir kurban sesi, dövünmek değil,

Kalbimi ortadan yardın Adalet.

Mazlumum dedikçe çalım satarsın,

Beni zalimlerle bir eş tutarsın.

Yazdığım mektubu çöpe atarsın,

Nevzat’ı boşuna yordun Adalet.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

*Herhal: Herhalde sözcüğünün halk

dilinde söylenişi.