Karamanlı Nevzat - Kim Bunlar?

‘Şecaat arz ederken sirkatin söyler’ bunlar,
Düşmanını yererken kendini ele verir.
Hoşgörüden, izandan, insanlıktan yoksunlar,
Değirmene su çalar, tarlayı sele verir.

Sözleri abuk sabuk, işleri yalap şalap,
Bir tek marifetleri çevirdikleri dolap.
Her şeyi hakkı görür, her şeyi eder talep,
Bel altına çalışıp, gayreti bele verir.

Hamileyi hapseder, dolaşması ayıp der,
Kahkaha atanlara edepleri kayıp der.
Aileye övgüyü çocukları sayıp der,
Kadını eşit görmez, önemi döle verir.

İbadeti gösteriş, imanları paradır,
Dışına makyaj yapar, iç dünyası karadır.
Adaletsiz hükmeder, icraatı yaradır,
Allah’la aldatırken cezayı sola verir.

Aşırmaya müsait zaten uzundur kolu,
Çaldığını istifler, ambarı haram dolu.
Yolsuzluğa yol bulur, bilinir onun yolu
Bir şeyi yürütürken kendini yola verir.

Zulüme alet olur, intikamla bilenir,
Tanrı’dan medet umar, düşmanına ilenir.
Zalimlere el açar hep merhamet dilenir,
Mazlumları döverken gücünü kola verir.

Sanatı kirletiyor, sanatçıyı horluyor
Özgürlük isteyeni köleliğe zorluyor.
Halkı Şark’a yöneltip, Avrupa’yı turluyor,
Ensesine binerek yükünü kula verir.

Birbirine alenen hırsız diyor, kim bunlar?
Haysiyetsiz, şerefsiz, arsız diyor, kim bunlar?
Parsel parsel satıp da kârsız diyor, kim bunlar?
Kim bunlar ki namusu geçmez bir pula verir?

Nevzat, bunlardan uzak, çok şükür hısım değil,
Amacı eleştirmek, kimseye hasım değil,
Bunlar ortak acımız, tek benim yasım değil,
Arı gibi inleyip, özünü bala verir.
Elinden bir şey gelmez, gücünü dile verir.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat